Negen uur goedenavond, tijd voor het nieuws.

Op Volvo-vlak is er sinds m'n laatste post eigenlijk niet zo erg veel gebeurd. Het enige wat echt noemenswaardig is, was de Volvo Klassieker Beurs. Daar ben ik met m'n oudste bro naartoe getuft in de 144 om dan eigenlijk langer op de parking naar de auto's te staan kijken, dan effectief op de beurs rond te lopen :D

Netjes in de rij geparkeerd met m'n enthousiaste puppy (zo rijdt hij alleszins. Een plas water? Woohoow, plets plets! Zon? Jaaaa, heerlijk! Mensen in de buurt? Jeeeej, aandacht! Sneeuw? Tof, spelen! Een hoek afsteken over het veld? Machtig, modder!!!)

Ik had van elke mooie kar een foto kunnen schieten, maar ik heb me ingehouden. Deze vielen me echt op.

Een Amazon Kombi waar ik zelf ook als daily mee zou rijden. Prachtige kleurencombo, perfect verlaagd, verbrede stalen velgen met gedraaide centers en ik geloof zelfs dat er 850-zetels in zaten. Echt een kwijlbak, niet?

Natuurlijk - een groene 244, mijn geboorteauto. Zo moet die later dus in de living staan ;)
(ja de eerste foto is een 242, maar de frontfoto die ik van de 244 had, was te wazig. Zelfs voor mijn standaard)

 

Een knalgele 245 met faars, ja dat staat ook nog ergens op de lijst. Fotootje van geschoten omdat ik de combo met de Virgo-velgen niet mis vond. En het kleur, uiteraard.

Er waren ook nog vele andere 240's en P1800's, maar het is algemeen geweten dat die op m'n wishlist staan natuurlijk.


Soit, om even kort te expliceren waarom het hier zo rustig is geweest;

Keer of twee in Polen geweest

Daar ook wat leuk oud ijzer gezien

Zelf een heel klein beetje aan m'n eigen oud ijzer gewerkt

Beurske op- en afgebouwd in Duitsland

In Frankrijk in de sneeuw wezen sleutelen - God damn it, een tas koffie of soep ware wel vriendelijk en aangenaam geweest, meneer de Fransoos.

En natuurlijk, last but definitely not least, mijn grootste tijdopslorper en geldput van de laatste maanden, mijn nieuwste en luidste stuk speelgoed: Rangey McRangeface.

Een lelijk eendje met een dikke V8. Hij zag eruit alsof hij heel wat liefde nodig had, maar daar moet je kunnen door kijken.

En geef toe, de liefde heeft'm deugd gedaan :)

(Yeas, dat is Evelien die bedenkelijk zit te kijken nadat ik over het veld had zitten scheuren tot de modder op het dak hing ;) )

En och, ik ga me niet eens verantwoorden. Nee, het is inderdaad geen Volvo, maar het is een V8. Daarmee is het belangrijkste argument genoemd, dus meer moet daar niet over gediscusssiëerd worden :)


Het voordeel aan de Range is dat, eens hij gekeurd is en op de baan kan, mijn 144 een tijdje stil kan staan. Er zijn nog enkele andere prioriteitswerkjes die voorrang krijgen, maar als die gedaan zijn, kan ik de 144 nog eens wat aandacht geven. En ja, daar kijk ik echt naar uit. Dat autootje geeft me zoveel betrouwbare kilometers, dat ik me moreel verplicht voel om er een truckload aan tender loving care voor terug te geven. En dat ga ik ook doen.

Zie hoe dapper dat ding door de sneeuw ploegt

Ik bedoel, zo'n auto kun je toch niks weigeren? Zie! Je ziet amper straat!

Dus ja, ik denk dat de 144 een beetje dezelfde status aan het kweken is als mijn ouwe trouwe tienklepper. Forever mine :D


Soit, first things first, er staat nog een 850 of 2-3 op m'n erf die aandacht nodig hebben en er is nog ergens een kapotte cilinderkoppakking van een 480 aan vervanging toe.

Ik zou mezelf in twee moeten kunnen splitsen...

All fixed!

Zo! De 144 heeft weer een mooie kont.

Ik heb enkele weken terug een donor gekocht en daar heb ik een en ander van overgebouwd.
Het gaat om een 144 van 1970 met 120 000km! Bijna als nieuw dus voor zo'n oud ding. De vorige eigenaar had de motor en de versnellingsbak nodig voor zijn Amazon, dus de rest mocht weg. Ideaal voor mij natuurlijk.

En hij is echt goed bewaard geweest.

Ondertussen is hij uiteraard een beetje kaler ;)

Die van mij ook voor een kort moment- 

- even later, zag het er zo uit. Terwijl m'n meisje plamuur aan het schuren was. Je hebt ze zoals je ze kweekt schijnt het ;)

Beetje verf erop

En hup!

Mispak je niet, hier zijn namelijk dik 2 weken over gegaan. Ik heb ook massas hulp gehad van enkele mensen, dus ik ga zeker niet met al de pluimen lopen.

De voorruit, achterruit en achterste zijruiten zijn er ook uit geweest om eventuele roest (die er uiteraard was) aan te pakken. Dat was dus een goed plan.

Er zit ook een nieuw voorruitje in want de ouwe zat vol kleine putjes van steenslag. Er zaten ook 2 sterren in. Dan heb je de keuze tussen het herstellen van een oude voorruit, of een splinternieuwe (MET ZONNEBAND!!!!! :D )... Doe mij dan maar de nieuwe ;)

(Yep, weer de boot op naar Engeland. Om even de planning te schetsen: woensdagnamiddag rond 16u was alles afgeplakt en ben ik begonnen met spuiten, woensdagavond rond 21u was de verf droog genoeg om alles te monteren en de ruiten er weer in te knallen, donderdagmiddag om 12u reed ik de boot op)

Niet heel goed te zien op de foto, maar soit. Het is echt wel een nieuwe. Ik schiet wel wat gepastere foto's komende dagen.

Nu nog de velgen in een deftiger kleurtje, de linkse wielrand achter ook vervangen (yea, dat is rechts ook gebeurd toen alles toch open lag), al de rest ook een strak laagje verf geven en dan is het uiterlijk eigelijk af.


Ik weet nog een dubbele carburatorset liggen... ;)

Dju, weer twee maand verder

Bon, kga het kort houden, maar veel foto's in jullie richting gooien.


Klein beetje tekst: De 240 is geleverd geraakt, de nieuwe eigenaar is er ondertussen nog altijd heel tevreden mee. Best grappig, want hij heeft nooit eerder een Volvo gehad, nooit eerder een oldtimer gehad en nooit eerder een tweedehands auto gehad. En nu is hij het soort kerel die élke zaterdagmorgen zijn auto wast als er geen droogtes gaande zijn en zoveel mogelijk paradeert. Heerlijk.
Terecht ook eigenlijk. De auto is door een professioneel poetser onder handen genomen en echt, je herkent'm bijna niet meer. Een heel mooi ding geworden.

Verder was er nog die geil-oranje V70. Daar is na veel vijven en zessen de LPG-installatie ingeraakt, maar ik heb er wel op gevloekt. De andere puntjes zijn allemaal in orde geraakt, maar veel scheelde er eigenlijk niet aan.

Dan is er uiteraard nog mijn 144. Just watch. You'll see :)

Parkeersensoren!!!

Gekuisd, gepolierd en gewaxt!

Ohja tussendoor ook even een meetinkje gedaan met de AWD. Ritje meegereden met de Polestar. 

Leuk ding :-D

Tsja. Het zat eraan te komen he.

Dit ook.

En dit ook. De M40 was leuk, maar de M47 is leuker ;)

Nieuwe koppeling erin, de tijd van sukkelen is gedaan. "Gjeen okoajzie briel in min masjien!"

Owja sorry, voor de normale mensen: Een M40 is een versnellingsbak met vier versnellingen voor een oud type Volvo met achterwielaandrijving. Een M47 is een versnellingsbak met VIJF versnellingen voor een iets nieuwer, maar toch nog oud type Volvo.

Origineel zijn die bakken niet onderling uitwisselbaar, maar als iets plug&play is, is het te makkelijk hè ;)

Evelien en ik zijn ook op reis geweest met de 144. Ik heb m'n voorzorgen genomen voor het geval we file, warm weer, of beide hadden. Een dikke ventilator van een 850 voor de radiator geknald.

Sfeerbeeldjes

Ja ok, het zat even tegen. Maar daarna is alles goed gekomen :)

Inderdaad, dat zijn de motorsteunen. Allebei rats af. Gelukkig nieuwkes kunnen bestellen die de dag erna binnen waren.

Een half literke olie op 2000km, da's niet slecht he voor een ding dat 430 000km ervaring heeft? :)

Anyway, dit is jammergenoeg ook gebeurd.

Ik was in m'n recht gelukkig, dus het zal hersteld worden. Wel zuur om zoiets tegen te komen op reis, maar ach, we waren zelf ongedeerd :)



Zo, dat is het voorlopig denk ik. Ik vergeet wellicht dingen, maar die komen dan wel een andere keer.

Joep, doei en de mazzel!